گنجینه ی رازهایم پشت گوشم است

امشب دلم هوای تو را دارد...کاش میشد همین حالا آدرست را داشتم...میامدم کنارت برایت حرف میزدم....دلم بی تاب است راستش را بخواهی..می دانم خوب میدانی زیر چشمانم چه جویباری است..در تمام شهر نشانی از تو نیست...اخ که دلم دل دل میکند از اینکه سینما یک بار برای تو فیلم بسازد...راستش سالهاست درست تر فیلم میبینم...یک کمی درست تر فقط...این قالب الفاظ را که بر میدارم باز هم نشانی از تو نیست..سران کشور هیچ کدام گنجینه ی رازهایم پشت گوشم است...ادامه مطلب

مصطفی روایت فتح راست میگفت تو خود خود سردارعشقی...

ایا کسی هست که به دنبال چمران رفته باشد و دلش نلرزیده باشد؟؟

راستی چمران چرا این چنین زلال است؟؟

چگونه میشود چمران را از تاریخ بیرون کشید؟؟

گنجینه ی رازهایم پشت گوشم است...

با این همه تلاطم به کجا؟همین که حرف از شادی و لذت میزنیم چرتکه می اوریم حساب کتاب مبکنیم که چقدر میشود هزینه هی شاد بودنمان..؟برای شادی و لذت تا حد سرمستی حتی همین کافی است که وقتی بیدار میشوی فرهاد راپلی کنی و با ان به گلهایت سلام کنی نوازششان کنی...جمعه ها به کوه بروی و در راه بلند بلند بخوانی:ای جان جان بی من مرو....بروی یک دوش اب سرد بگیری بگذاری سرما بر تنت سرسره بازی کند...شب که میشود بروی برای خودت قهوه بریزی بر صندلی لهستانی ات بنشینی و باباطاهر بخوانبی...هراز گاهی سینما بروی و با نقشی از فیلم هم زاد پنداری کنی و زیر چشمی دو قطره اشکی هم بریزی...باران که میبارد چترت را ببندی دستانت را گنجینه ی رازهایم پشت گوشم است...ادامه مطلب

نمیدانم ذرست هست یا نه؟ اما من از ان ایه ی قران که میگوید...ان مع العسر یسری...که همه میگویند پس از هر سختی اسانی است...ترجمه ی دیگری میخواهم ترجمه ای مثل این که با هر سختی اسانی است...چه کسی گفته ده سال باید سختی بکشیی بمیری ضجحه بزنی که چه که بعد ده سال شاد باشی؟که تازه اگر شاد باشی؟که اگر زنده باشی؟که سرطان سل ا مرضی اینگوه نگرفته باشی؟ اصلا ادم باید شب امتحانش هم شاد باشد... چه کسی گفته خودت را تعطیل کن تا به موفقیت برسی ؟اصلا چه کسی موفقیت را تعریف کرده؟ مگر نمی شود در سخت ترین شرایط هدفونت را برداری اهنگ مورد لاقه ات را پلی کنی؟فال بگیری؟در کوچه ی پاییز قدم بزنی؟با معشوقت حرف بزنی...او ر گنجینه ی رازهایم پشت گوشم است...ادامه مطلب

یکی از بزرگ ترین دستاورد های زندگی ام همین است که پشت گوش هایم پنهان میکنم... این کار در بچگی با موهایم شروع شد هر چه بزرگ تر شدم و اندازه ی موهایم بلند تر شد حجم بیشتری را پشت گوش هایم میبردم تا بر صورتم نریزند...و هرچه بیشتر بزرگ شدم علاوه بر موهایم حرف ها را اصلا فقط حرف ها را پشت گوش هایم پنهان کردم... درد و دل ادم ها...گله ها و شکایت هایشان...فریاد هایشان...خاطراتشان را...این ها را در تنهایی ننشینیم کتاب نکنیم...که خدا نشویم...قضاوت نکنیم...ملکه ی بی گناه نشویم... از تجربیاتشان یاد بگیریم اما ما را به جان عزیزانمان قسم هی همش نزنیم هی بوی خاطرات دیگران وحرف هایشان را پخش و پلا نکنیم...بای گنجینه ی رازهایم پشت گوشم است...ادامه مطلب